Een deel van het collectief werkte onder begeleiding van Saskia De Coster aan een wachtverhaal – een onderzoek naar de betekenis, zinnigheid en invulling van wachten. De wachtteksten worden verspreid op plekken in Kortrijk waar we onvermijdelijk wachten – aan de kassa van de supermarkt, in een wachtzaal, bij een bushalte … Met dit traject willen we poëzie in het stadsleven brengen, mensen aanzetten om te vertragen, bewust te wachten, te midden van de drukte.
Wachtverhalen10
Wacht
onder je rug rust
een eeuwige schaduw
die de warmte van de dag langzaam volgt
elke avond tegenstribbelt
zichzelf los te laten
het zijn niet je organen, maar je botten
die doorwegen ze drukken
bruine blinde vlekken
in alles vóór vandaag
je teert op geduld
ademt kalme wolkjes stoom uit
ze dansen voor jou
tussen nu en straks
mis je hen omdat ze nooit terugkomen
omdat ze enkel gezapig wegdrijven
hoe missen voelt weet je niet meer
blootvoets verduren kan je
en je tenen spreiden
tegen verveling
wacht
paarden had je gemend, je was niet meer
van je hoogtevrees afgeraakt
zonder getuigenissen
ontketen je dravend in het ijle
laat zich door jou niet vangen: lucht
vlucht achter je nek
in de donkere vallei langs je ruggengraat
zakt onder je staartbeen
krult om je kruis omhoog terug
tot in je neusgaten
kalme wolkjes stoom
tijd is hier onmeetbaar
is aanwezig in zijn afwezigheid
laat jou bestaan tot de komst
van een oordeel dat onderweg is
er zijn zoveel verhalen aan je opgehangen
die jou als trossen gewichtjes neer hielden
die je, toen je ze eindelijk in een balans legde,
vastzetten in de hogere schaal
wacht
je leeft voor de roestbrengende regen
voor druppels die voorzichtig tikken op jouw schouder
en springen in jouw plaats
ze raken de grond
stelen je jaloezie met hun perfecte cirkels
hun vloeiende vrijheid
die lijkt op je groeiende haren
ze dampen
als je denkt
condensaureool dat vervliegt
wanneer je je hoofd kantelt
om op te kijken
Over de kunstenaars
Loeke Vanhoutteghem & Steffi Marreel
Loeke Vanhoutteghem
Loeke Vanhoutteghem (°1996) is beeldend-performatief woordkunstenaar. Ze schrijft en performt haar eigen teksten in diverse genres gaande van gedichten over lied- en theaterteksten tot uitdagende slam poetry. In september 2020 won ze het West-Vlaams kampioenschap slam poetry in de Schouwburg Kortrijk. In 2021 werd ze ook nog Gents kampioen. In haar beeldend en performatief linkt Loeke haar liefde voor taal en symbolen aan andere media zoals textiel, keramiek en muziek. Loeke studeerde vergelijkende moderne letterkunde aan de Universiteit Gent en daarna autonome vormgeving aan KASK Gent.
Steffi Marreel
Ik vertrek meestal van eigen foto’s die ik telkens opnieuw gebruik. Deze foto’s zijn voornamelijk portretfoto’s van mezelf of mijn zus bedekt met eigen haar. Door de foto’s te plooien krijg je elke keer andere onthullingen en betekenissen van het oorspronkelijke beeld. Met deze fragmenten start ik mijn potloodtekeningen die na enige tijd hun eigen weg gaan en los komen te staan van het oorspronkelijke beeld.
Mijn werk is ergens ook wel gewoon een zelfportret, maar toch ook veel meer. Een spel van suggestie en verdwijning. Door vouwen en lacunes heeft mijn werk een eenvoudige complexiteit. Ik teken met een delicate verfijndheid composities die doen denken aan een zekere troostende geborgenheid. Iets tussen bedekt en onbedekt. Ik bedek met haar. Het lichaam wordt ermee bedekt, maar dan alleen om ontdekt te worden. Ik bedek ook wanden met tekening en papier, maar ook weer maar tijdelijk en voorlopig. Ik maak steeds door bedekking duidelijk hoe ik mezelf wil laten zien. Afstand nemen van context.
Ik werk uitsluitend met potlood op papier.
