Wachtverhalen5

Een deel van het collectief werkte onder begeleiding van Saskia De Coster aan een wachtverhaal – een onderzoek naar de betekenis, zinnigheid en invulling van wachten. De wachtteksten worden verspreid op plekken in Kortrijk waar we onvermijdelijk wachten – aan de kassa van de supermarkt, in een wachtzaal, bij een bushalte … Met dit traject willen we poëzie in het stadsleven brengen, mensen aanzetten om te vertragen, bewust te wachten, te midden van de drukte.

Verbeeldingsgids voor beginners

Beste lezer of luisteraar, welkom bij het wachten. Saai hé?

Mensen staren krom naar een scherm. Een vlieg krijgt hoofdpijn

door via het gesloten raam te vluchten. Nu je hier zit, maken we

er iets moois van. We verbeelden een vriend voor jou. Kijk om je

heen en zoek een voorwerp. Je gsm, een balpen, een plek op

de muur… Kijk ernaar en denk dat het diens ogen opent.

De groene of bruine pupillen kijken je verwonderlijk aan.

Misschien heeft het regenboogogen, het is jouw gezelschap,

kies maar. Zag je die knipoog? Knipoog gerust terug.

Vervolgens komt een mond. Best onder de ogen, maar als

je een Picassovriend wilt, mag dat ook. Zie je de volle lippen

tuiten? Misschien is het een deugniet die stiekem diens tong

uitsteekt.

Als je wil, heeft het een neus. Een konijnensnuit snuffelt op

zoek naar nieuwe geuren. Als het die deugniet is, steekt het

diens neus in de zaken van je buur. Doet het dat te veel?

Fantaseer het weg.

Details voor het gezicht, kunnen bolle roze wangen zijn.

Perfect knijpmateriaal voor een oma. Wat denk je van

sterrenbeeldsproeten? De definitieve afwerking, zijn

wenkbrauwen die overeenkomen met de haarkleur. Of juist niet.

Wanneer het gezicht compleet is, komen de ledematen.

De armen zijn kort en het kan net niet aan het topje van diens

jeukende neus. Het zwaait driftig om je helpende hand.

Of ze zijn zo lang dat het jou en je wachtende buur in één keer

knuffelt. De handen kunnen zwaar zijn, slepend over de vloer,

of even rank als een danseres.

Zijn de benen en voeten het verlengde van de danserarmen?

Of juist lomp, waardoor de vloer davert wanneer het naar je toe

rent om de warmste knuffel te geven.

Het is waarschijnlijk volledig, maar werk het gerust tot de

puntjes uit. Geef het een zomerhoed, een wollen muts of een

deftig pak voor jullie afspraak.

Een naam is de definitieve afwerking. Zo kan je je vriend al je

verhalen vertellen.

Ik ben hier niet meer nodig. Hopelijk geeft je nieuwe vriend je

wonderlijke tijden en vrolijkt het de saaie momenten op.

Veel plezier samen!

Over de kunstenaars

Helena Maes & Lobke Rondelez

Helena Maes

Helena Maes (°2004) werd geboren en woont in Sint-Lodewijk, Deerlijk. Ze zweeft tussen de echte en haar eigen wereld en brengt deze twee in connectie via haar schrijven. Naast thee en schommelen houdt ze van mythen en sprookjes uit verschillende culturen, die vaak in haar werk binnensluipen. Ze houdt van schrijven met vulpen en neemt bijna altijd haar schriftje ‘schrijfsels in het wilde (onder)weg’ mee om gedachten, banaliteiten en zelfgemaakte fabelwezens neer te schrijven. Deze zijn vaak de basis voor haar gedichten en kortverhalen.

Lobke Rondelez

Hallo,

Ik ben Lobke Rondelez

Freelance illustrator
sinds 2008

Master illustratie
Sint-Lucas Gent

Heboren en hetogen
in West-Vlaanderen